2012: Waarheid of Verzinsel (Deel 2)

 

2012 waarheid of verzinsel? (deel 2)  door Hans Komen en Helena Bloem
Gepubliceerd in het digitale spirituele tijdschrift Witte-Lelie, april/mei 2009

In de afgelopen twintig jaren is een vloedgolf van boeken verschenen over het jaar 2012. In dat jaar zou de Maya kalender aflopen. De voorspellingen die daarover in de boeken worden gedaan variëren van een omwenteling in ons bewustzijn tot een volledige vernietiging van de aarde. Veel van deze boeken zijn bestsellers geworden en zijn verkocht over de gehele wereld. Ook in het Nederlands verschijnt het ene na het ander boek hierover. Vooral in de New-age wereld is dit een belangrijk onderwerp geworden.

In ons vorige artikel zijn we nader ingegaan waar het idee van 2012 vandaan komt, wie Pacal Votan was en wie de Maya’s nu eigenlijk waren. Om de hoofdvraag van ons artikel te kunnen beantwoorden gaan we nu verder met het beschrijven van wat we nu nog weten over de Maya’s, waaruit het Maya-schrift bestaat en of dit schrift nu nog is te lezen. Dit is van belang omdat de grondlegger van het idee van 2012, José Arguëlles, zich baseerde op een oude Maya tekst en omdat verschillende andere auteurs over dit onderwerp beweren in staat te zijn oude Maya geschriften te kunnen ontcijferen.

 

Wat weten we nu van de Maya’s?

 

Om deze vraag te kunnen beantwoorden moeten we vooral op zoek gaan naar de geschriften en inscripties die zij hebben nagelaten. Het schrift van de Maya’s speelt een cruciale rol in de inzichten die de boeken over 2012 naar voren brengen. Hierbij stellen we ons de volgende vragen: “Kunnen we de taal van de Maya’s lezen? Wat weten we van hun godsdienst en hun mythen en verhalen? Kunnen we een idee hebben hoe hun wereldbeeld eruit zag? Wat hebben ze ons in hun geschriften over zichzelf nagelaten?”
De Maya’s kenden een hiërogliefenschrift. Dit schrift tekenden ze op een papiersoort en beitelden ze in de stenen van hun paleizen en monumenten. Wat is daar nog van bewaard gebleven? Wat het schrift op papier betreft heel weinig. Toen de Spaanse veroveraars het land van de Maya’s betraden, was het hiërogliefenschrift nog volop in gebruik. In 1562 gelasten de Spanjaarden het vernietigen van alle Maya-geschriften omdat ze bang waren dat er iets in zou staan dat niet in overeenstemming was met de bijbel en dat de Maya-kennis de christelijke bekering zou verhinderen. Ze konden het Maya-schrift niet lezen. De vernietiging van hele bibliotheken was zo compleet dat 99%, van wat er te vinden was, is vernietigd. Slechts 4 geschriften (codices) overleefden de vernietiging. Deze geschriften waren waarschijnlijk als exotisch geschenk naar Europa verscheept. De enige vier overgebleven geschriften zijn:De eerste codex ligt in Dresden. Dit is de best bewaard gebleven van de vier vouwboeken van de Maya’s. Het telt 78 blz. en het staat vol met tabellen voor zons- en maansverduisteringen.De tweede codex ligt in Madrid. Dit boek telt 112 blz. Ook deze bevat almanakken.

De derde codex ligt in Parijs. Dit bestaat slechts uit fragmenten en telt 22 blz. Hierin worden de voorspellingen voor afzonderlijke jaren gegeven. Verder wordt er de schepping van het universum in beschreven en de Maya-dierenriem.De vierder codex is die van Grolier. Het telt 11 blz. Het bestaat uitsluitend uit hiërogliefen die getallen voorstellen. We zien dat er heel weinig is overgebleven van wat de Maya’s ooit op papier hebben gezet. De vernietiging is zo uiterst grondig gebeurd dat er vrijwel niets is overgebleven. En de vier geschriften die we nu kennen zijn zo weinig dat we niet zomaar over een nieuw, zoals Arguëlles beweerde, nog niet vertaald oud Maya document kunnen beschikken. Als er nu nog iets ontdekt zou worden zou het wereldnieuws moeten zijn. Dat is tot heden toe niet gebeurd.

Wat kunnen deze vier geschriften ons vertellen over de Maya’s?
Het enige dat in deze geschriften naar voren komt is dat de Maya’s over een uitstekend systeem van kalenders beschikten, zeer nauwkeurig op de hoogte waren van de zon-, maan- en sterrenstanden en daar een groot belang aan hechtten. Maar in de geschriften is niets te vinden over het einde van de Maya Grote kalender en wat dat zou kunnen betekenen.

 

Het Maya-schrift

 

Naast de 4 geschriften die we nog over hebben van de oorspronkelijke Maya’s, hebben onderzoekers alle hiërogliefen die op de tempels zijn te vinden in kaart gebracht. Het Maya-schrift bestaat uit ca 800 hiërogliefen. De hiërogliefen op de tempels beschrijven hoofdzakelijk het leven en de grote daden van de vorsten en hoger geplaatsten, oorlogen en rituelen. Van de 800 tekens die er zijn bestaat momenteel over 400 tekens overeenstemming, onder de deskundigen op dit terrein, over wat ze betekenen (2005). Over 300 heerst nog onduidelijkheid en van ca 100 heeft men nog geen idee wat ze kunnen betekenen.

Het Maya-schrift is een uiterst moeilijk schrift dat tot op heden nog niet geheel is ontcijferd. Wij vinden het daarom terecht ons af te vragen wie in staat is deze spaarzame geschriften volledig te verstaan en te vertalen? Wie is in staat de juiste interpretaties hieraan te geven? De inhoud van de vier bekende geschriften is zo uiterst mager. We kunnen daaruit niet zomaar het wereldbeeld verstaan van de Maya’s. We zullen het dus moeten hebben van de inscripties op de tempels. Maar ook dat valt erg tegen. De tempelinscripties gaan hoofdzakelijk over de heldendaden van de vorsten en aanzienlijken.

Wat kunnen we uit dit bovenstaande concluderen?
Het belangrijkste is dat we eigenlijk geen idee kunnen hebben in wat voor soort paradigma (wereldbeeld) de Maya’s leefden. Want we weten vrijwel niets over hoe zij de zintuiglijke werkelijkheid beleefden, wat hun godsdienstbeleving was en hoe hun metafysische werkelijkheid eruit zag. Het is voor ons onmogelijk vanuit onze moderne westers paradigma, gebaseerd op bovenmatige rationeel denken, enig idee te hebben wat de Maya belevingswereld was. Daarnaast zijn wij tot op heden nog niet geheel in staat het weinige aan geschriften en inscripties volledig te lezen. Toch zijn er steeds weer mensen die beweren een Maya schrift volledig te hebben vertaald. Belangrijk hierbij zijn dan de vragen, welk geschrift is dat en is dat geschrift wel algemeen bekend binnen de wetenschap. Behoort het wel tot de oude Maya cultuur? In welke taal staat het? Hoe oud is het en waar komt het vandaan, als het niet behoort tot de vier geschriften die we nu kennen?

 

Het Maya kalendersysteem

 

Het weinige wat we wel van de Maya’s weten zijn hun kalenders. De kalenders die zij hebben ontworpen zijn helder en systematisch. Alle boeken die zijn geschreven over het jaar 2012 draaien om het kalender systeem van dit oude indiaanse volk. Willen we kunnen begrijpen waar het jaartal 2012 vandaan komt dan moeten we ons gaan verdiepen in deze kalenders.De Maya’s kenden drie kalenders. Deze drie kalenders zijn cyclisch. Dat wil zeggen dat ze, net als onze kalender, rond lopen. Onze kalender begint op 1 januari en eindigt op 31 december en begint dan weer opnieuw. Dat was met de Maya kalenders ook zo. Ze lopen rond. De Maya’s rekenden met het twintigtallig stelsel. In onze moderne tijd gebruiken we het tientallig stelsel om te tellen.

De eerste kalender (de Tzolking genoemd) bestond uit 260 dagen. Het was een cyclus van 13 x 20 dagen. Deze 260 dagen komen overeen met de duur van een zwangerschap. Dit was voor hen heel belangrijk, want de zwangerschapsperiode betekende nieuw leven. Deze kalender was voor het gehele volk en bepaalde het doen en laten van de bevolking. De tweede kalender (de Haab genoemd) bestond uit 365,2420 dagen. De Maya’s waren in staat heel nauwkeurig de lengte van een jaar te bepalen. De afwijking met onze jaarkalender is 17 seconden per jaar. De Maya kalender bestond uit 18 maanden die elk 20 dagen duurden, dat is samen 360 dagen. De vijf dagen die over waren, waren dagen van vasten en boetedoening. De kennis van de Haab was alleen voorbestemd voor de priesters. (Hiermee konden ze de zonverduisteringen voorspellen)De derde kalender (de Lange Telling genoemd) bestaat uit 13 Baktun. Eén Baktun bestaat uit 144.000 dagen. Dus de lange kalender bestond uit 1.872.000 dagen. Dat is 5125,36 jaar.

Volgens de Maya’s was deze kalender al driemaal rond geweest. In de eerste cyclus ontstond de aarde met daarop de begroeiing en de dieren. In de tweede en derde cyclus de mens. We leven nu in de vierde cyclus. Het is vooral deze Lange Telling die het getal 2012 heeft bepaald.

 

We gaan daarom ook dieper in op deze kalender in ons volgende en laatste artikel hierover.